Digitale Detox in de Ardennen: Een weekend zonder schermtijd

In een wereld waarin het scherm voortdurend oplicht, er voortdurend een bericht op je scherm verschijnt en de volgende vergadering op je wacht, voelt het bijna radicaal om even niet bereikbaar te zijn. En eerlijk gezegd, ik had er gewoon genoeg van. Genoeg van het eindeloze scrollen, genoeg van het constante lawaai. Dus boekten we een weekendje in de Ardennen, in een vakantiehuisje in Xhoffraix – en mijn telefoon bleef daar gewoon liggen. Op de keukentafel. En dat was maar goed ook.

Xhoffraix ligt rustig tussen bossen en weilanden. Toen ik aankwam, voelde ik meteen een rustgevende stilte: alleen een beetje wind in de bomen en het gefluit van vogels. Geen ontvangstgeluid, geen berichtsignaal. En al snel besefte ik: ik wilde niet meer online zijn.

Ik kroop met een boek op de bank, terwijl het vuur in de open haard knetterde. Lees ten slotte nog eens – lees goed. Niet tussen twee afspraken door of terwijl je op de volgende bus wacht, maar op een manier waardoor je er helemaal in kunt opgaan. Hoofdstuk na hoofdstuk. En ineens zat ik er middenin.

De natuur daar heeft haar eigen manier om je te aarden. De paden rond Xhoffraix nodigen u uit om uw hoofd leeg te maken. Geen doel, geen tempo – alleen lopen, kijken, ademen.

Een echt hoogtepunt was de wandeling rond Burg Reinhardstein. Het pad daarheen voert door sprookjesachtige bossen, langs een klein riviertje, totdat plotseling tussen de bomen het kasteel opdoemt. Bijna surrealistisch kalm – en tegelijkertijd zo krachtig. Geen lawaai, geen drukte. Alleen maar bos, geschiedenis en het gevoel ver weg te zijn.

Het was geen spectaculaire tour. Maar dat was nou juist het mooie ervan.

Ons vakantiehuis had alles wat je maar kon wensen: een sauna, een whirlpool met uitzicht op het groen, gezellige kamers – puur comfort. Ja, er was Wi-Fi. Maar dat maakte helemaal niets uit. Ik had gewoon geen zin om online te zijn.

Mijn vriend had in plaats daarvan zijn analoge camera bij zich. Geen filters, geen duizend pogingen voor de ‘perfecte foto’. Gewoon in de hand, vasthouden, doorgaan. Nu wachten we met spanning op de ontwikkelde foto’s – heel ouderwets. En op de een of andere manier voelt dat nu precies goed.

Wij brachten een dag in Malmedy door. Het is geen grote plek, maar prima om te wandelen en koffie te drinken. We gingen gewoon met de stroom mee, zonder plan, zonder to-dolijst. Gewoon een beetje stadslucht en de zon op je gezicht.

Vóór het weekend hadden we op Casapilot een paar tips verzameld – heel bewust van tevoren, want schermtijd was taboe tijdens de reis. We ontdekten ook het restaurant La Charbonnade, waar je direct aan tafel kunt grillen. Alleen al de beschrijving gaf aan dat het een hit was – en dat was het ook. Lekker eten, een gezellige sfeer, een glaasje wijn… en gewoon weer een hele fijne avond, offline.

Overigens: in sommige gebieden rond Xhoffraix was de ontvangst ronduit slecht. Vroeger zou ik me daaraan ergeren, maar deze keer was het precies goed. Geen enkele reden om voortdurend op je telefoon te kijken. Geen updates, geen stress. Blijf maar rustig. En realtime voor ons.

Digitale detox is geen opoffering. Het is een geschenk. De Ardennen zijn hiervoor de ideale plek: rustig, groen, gezellig – maar zonder dat u daarvoor iets hoeft in te leveren.

Ik heb niets gemist. Integendeel: ik heb het gevoel gehad dat ik echt even helemaal kon uitschakelen. En toen we eindelijk het huis verlieten, lag mijn telefoon nog steeds op de keukentafel.

Heb ik het gemist? Geen moment. Zou ik het nog een keer doen? In elk geval.

Doe het gewoon. Uitschakelen. En voel hoe goed dat voelt.